Tequila

Ta z pozoru niepoważna książka jest w istocie bardzo poważna. Można ją określić mianem „prozy funeralnej”: tragikomiczny monolog narratora rozbrzmiewa na cmentarzu nad niesioną przez niego trumną przyjaciela, a zarazem perkusisty zespołu, którego jest liderem. Jest to monolog o przyjaźni, muzyce, współczesnym świecie i — jak zwykle u Krzysztofa Vargi — przemijaniu i śmierci. Miękka opr., książka pobiblioteczna